با وجود اینکه نرخ موفقیت ایمپلنت دندان بسیار بالا و بیش از 95% است، همچنان درصد کمی از ایمپلنتهای انجام شده موفقیت آمیز نخواهند بود. یکی از شایعترین مشکلات دیده شده در افرادی که ایمپلنت انجام میدهند، شل شدن ایمپلنت است.ایمپلنت دندان باید محکم در جای خود باقی بماند. در واقع ایمپلنت اصلاً نباید حرکت کند. پس اگر متوجه هرگونه حرکت در ایمپلنت شدید، اولین اقدام لازم عدم تکان دادن آن با زبان و یا استفاده از انگشتان برای محکم کردن آن خواهد بود. این کار میتواند باعث خارج شدن کامل ایمپلنت شود که یک مورد اورژانسی دندانپزشکی خواهد بود. در این مقاله به علت لق شدن ایمپلنت دندان پرداخته و در مورد کارهایی که میتوان انجام داد بحث خواهیم کرد.
فهرست مطالب
- چرا ایمپلنت نباید حرکت کند؟
- علل احتمالی لق شدن ایمپلنت دندان چیست؟
- لقی ایمپلنت دندان در چه افرادی بیشتر رخ میدهد؟
- علائم و نشانه های لقی ایمپلنت دندان چیست؟
- در صورت لق شدن ایمپلنت چه کار باید کرد؟
- بررسی راههای پیشگیری از لق شدن ایمپلنت دندان
- درمان لقی ایمپلنت چگونه است؟
- سخن پایانی و سوالات متداول
چرا ایمپلنت نباید حرکت کند؟
قبل از صحبت در مورد کارهایی که باید در زمان لق شدن ایمپلنت انجام داد، به چرایی بروز این مشکل میپردازیم. دندانهای طبیعی شما مقدار کمی حرکت میکنند. علت این حرکت، اتصال دندانها به نوعی بافت نرم به نام رباطهای پریودنتال است که بافتی قابل انعطاف بوده و به دندانها اجازه میدهد تا کمی حرکت کنند. با این حال هرگونه حرکت بیش از یک صدم اینچ در دندانها نشان دهندهی بیماریهای لثه بوده و در صورت مشاهده باید به دندانپزشک مراجعه کنید.
ایمپلنت به رباطهای پریودنتال متصل نبوده و به طور مستقیم در داخل استخوان قرار میگیرد. بنابراین پس از نصب ایمپلنت و جوش خوردن آن با استخوان فک، هیچ گونه حرکتی در آن نباید دیده شود. مشاهدهی حرکت میتواند نشان دهندهی عدم موفقیت ایمپلنت به دلیل مشکلات ساختاری خود ایمپلنت و یا مشکلات مربوط به بافت استخوان باشد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله بریج (پل) دندان چیست را بخوانید.
علل احتمالی لق شدن ایمپلنت دندان چیست؟
لق شدن ایمپلنت دندان میتواند دلایل مختلفی داشته باشد که به آنها اشاره میکنیم:
عدم جوش خوردن استخوانی مناسب
زمانی که ایمپلنت با عمل جراحی درون استخوان فک قرار داده میشود، انتظار میرود که استخوان فک بر روی سطح ایمپلنت رشد کرده و آن را در بر بگیرد. به این روند، جوش خوردن استخوانی گفته میشود. در صورتی که توانایی طبیعی بدن برای ترمیم دچار مشکل بوده و یا ایمپلنت تحت فشار قرار گرفته باشد، جوش خوردن استخوانی انجام نخواهد شد. یکی دیگر از دلایل بروز این مشکل، قرار دادن ایمپلنت در ناحیهای با مقدار ناکافی بافت سالم استخوانی و یا عدم قرار گیری صحیح آن در بافت استخوان خواهد بود. معمولاً این مشکل در مدت زمان کوتاهی پس از نصب ایمپلنت اتفاق می افتد.
عفونت
یکی دیگر از دلایل اصلی عدم موفقیت یا رد شدن ایمپلنت، عفونت یا پری ایمپلنتیت است. این مشکل شبیه به بیماریهای لثه بوده که در اطراف دندانهای طبیعی و در اثر حملهی باکتریها به بافت لثه ایجاد میشود. بعضاً ممکن است این مشکل در طی عمل جراحی ایجاد شود ولی در اکثر موارد، عفونت ماهها یا سالها پس از نصب ایمپلنت بروز پیدا میکند. علت اصلی ایجاد عفونت، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و بعضاً سیمان مورد استفاده برای نصب تاج دندان بر روی ایمپلنت خواهد بود. عفونت باعث التهاب لثهها و درنهایت تحلیل رفتن استخوانهای زیر آن شده و منجر به لقی ایمپلنت میشود.
فشار بیش از حد
این مشکل زمانی ایجاد میشود که ایمپلنتهای تازه تحت فشار بیش از حد قرار گرفته و روند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت دچار مشکل میشود. این مشکل معمولاً زمانی ایجاد میشود که فرد پس از انجام ایمپلنت از دندان مصنوعیهای قبلی خود استفاده کرده و یا بیرون زدگی پایهی ایمپلنت منجر به وارد شدن فشار بر روی آن شود.
پروتزهای بدساخت و بی کیفیت
پروتزهایی مثل دندانهای مصنوعی، پل دندانی و تاج دندان در صورت نداشتن پایداری کافی میتوانند باعث شل شدن ایمپلنت شوند. این مشکل ممکن است به دلیل شل شدن سیمان یا پیچها، فرسودگی و یا قرارگیری نامناسب در محل ایجاد شود. در این صورت پروتز با هر بار جویدن فرد وارد دهان شده و این حرکت فشار زیادی را بر روی ایمپلنت وارد میکند که درنهایت باعث شل شدن و جدا شدن آن از استخوان فک خواهد شد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله درباره کامپوزیت دندان را بخوانید.
لقی ایمپلنت دندان در چه افرادی بیشتر رخ میدهد؟
افرادی که بهداشت دهان را به شکل صحیح یا مرتب رعایت نمیکنند ،عاداتی دارند که فشار زیادی بر دندانها وارد میکند مثل دندان قروچه یا جویدن ناخن، بیشتر دچار این مشکل میشوند. افرادی که خیلی سیگار میکشند، افرادی که دیابت کنترل نشده دارند، پوکی استخوان دارند، افرادی که برخی داروهای خاص را مصرف میکنند و افرادی که قبلا در محل کاشت ایمپلنت پرتو درمانی داشته اند.
افرادی که پری ایمپلنتیت دارند (التهاب بافتهای اطراف ایمپلنت). موکوزیت اطراف ایمپلنت، بر لثه تاثیر میگذارد و معمولا قابل برگشت است. اگر این وضعیت درمان نشود، ممکن است به پری ایمپلنتیت پیشروی کرده و به صورت تحلیل رفتن استخوان پیشرونده در اطراف ایمپلنت خود را نشان بدهد. در صورت عدم درمان این وضعیت منجر به لق شدن ایمپلنت میشود.
علائم و نشانه های لقی ایمپلنت دندان چیست؟
- حرکت کردن و تکان خوردن ایمپلنت
- نبودن پروتز در دهان
- درد در هنگام ضربه دیدن
- مشاهده تحلیل رفتن استخوان اطراف ایمپلنت
- التهاب لثه در صورتی که همراه با پری ایمپلنتیت باشد (خونریزی در پروب، افزایش عمق پاکت)
- ترشح غیر قابل کنترل در صورتی که همراه با عفونت باشد
درجات مختلف تحلیل رفتن استخوان در اطراف ایمپلنت که به صورت بخشهای عبور دهنده اشعه ایکس در اطراف ایمپلنت در عکس دیده میشود که معمولا بیش از نیمی از طول ایمپلنت را شامل میشود:
- درد در هنگام استفاده از دندان
- حرکت کردن ایمپلنت
در صورت لق شدن ایمپلنت چه کار باید کرد؟
1- از تکان دادن یا سعی در بیرون کشیدن آن خودداری کنید
در صورت تکان دادن ایمپلنت به منظور بازگرداندن آن به محل قبلی، فشار بیشتری بر روی استخوان وارد میشود. حتی در صورت تکان دادن ناخودآگاه ایمپلنت با زبان ممکن است مقداری از بافت استخوانی کنده شده و لقی ایمپلنت نیز بیشتر شود.البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله درباره ایمپلنت دندان را بخوانید.
تکان دادن ایمپلنت آن را ناپایدارتر خواهد کرد. بیرون کشیدن ایمپلنت به طور کامل نیز هیچ گاه نباید توسط خود فرد انجام شود چرا که آسیبهای جدی به همراه داشته و مشکلات جدیدی ایجاد میکند. بیرون کشیدن ایمپلنت میتواند به دندانهای سالم، استخوان فک و بافت های نرم اطراف نیز آسیب برساند.
2- به نشانههای مربوط به مشکلات ایمپلنت توجه کنید
قدم بعدی در صورت مشاهدهی لقی ایمپلنت، توجه به نشانههای مربوط به مشکلات جدی خواهد بود. لقی و شل شدن ایمپلنت ممکن است با مشکلات زیر همراه باشد:
- از دست رفتن بافت استخوانی فک
- ناراحتی در اطراف ایمپلنت شل شده
- خونریزی در اطراف ایمپلنت یا لثههای اطراف
- عفونت در اطراف ایمپلنت
3- بر روی گونهی خود یخ بگذارید
در صورت احساس درد، تا زمان مراجعه به دندانپزشک بر روی گونهی خود در نزدیکی ایمپلنت شل شده یخ بگذارید. استفاده از یخ میتواند التهاب بافت های اطراف ایمپلنت را نیز کاهش دهد. یخ را مستقیماً بر روی پوست خود قرار نداده و ابتدا آن را در یک حوله یا دستمال حولهای بپیچید.
4- به دندانپزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار بگیرید
حتی در صورتی که در اطراف ایمپلنت شل شده احساس ناراحتی نمیکنید، حتماً باید به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک میتواند با برداشتن تاج دندان، ایمپلنت شما را معاینه کند. احتمالاً عکس برداری با اشعهی ایکس نیز برای تشخیص یا تأیید علت مشکل لازم خواهد بود. در برخی از موارد، مشکلات مربوط به ترمیم استخوانها این عارضه را ایجاد میکنند به خصوص در مواردی که لقی ایمپلنت در فاصلهی کوتاهی پس از نصب آن ایجاد شود. روشهای درمانی شامل موارد زیر خواهند بود:
- آنتی بیوتیک برای درمان عفونتهای باکتریایی
- سفت کردن تاج دندان در صورتی که لقی احساس شده مربوط به تاج بوده باشد
- برداشتن ایمپلنت برای بررسی شکستگی یا آسیب به قطعات مختلف
- تعویض قطعات آسیب دیده
- نصب ایمپلنت جدید
ناحیهی قرار گیری ایمپلنت تمیز شده و معمولاً قبل از نصب ایمپلنت جدید، چند ماه فرصت برای بهبود بافت ها در نظر گرفته میشود. همانطور که گفته شد، مهمترین کاری که در صورت لقی ایمپلنت باید انجام دهید، مراجعه به دندانپزشک است. او میتواند مشکل را به دقت بررسی کرده، تستها و معاینات لازم را انجام داده و بهترین راه حل را به شما ارائه دهد.
بررسی راههای پیشگیری از لق شدن ایمپلنت دندان
زمانی که فک شما به طور کامل بهبود یافت، پروتز نهایی بر روی آن نصب خواهد شد. این پروتز به واسطهی یک قطعهی میانی بر روی ایمپلنت نصب میشود. در این مرحله شما میتوانید هر غذایی بخورید. به منظور حفظ طولانی مدت سلامت ایمپلنت، باید اقداماتی را همانند مراقبت از دندانهای طبیعی انجام دهید.
دندانهای خود را دو بار در روز مسواک بزنید. دور ایمپلنت را نخ دندان بزنید. در صورتی که پل دندانی در دهان خود دارید، باید با استفاده از دستگاههای مخصوص زیر آن را تمیز کنید. با وجود اینکه ایمپلنت نسبت به پوسیدگی آسیب پذیر نیست، لثههای اطراف آن همانند دندانهای طبیعی نسبت به عفونت آسیب پذیر خواهند بود. تجمع پلاک در اطراف قاعدهی ایمپلنت میتواند بر روی ماندگاری ایمپلنت تأثیر منفی داشته باشد.
به منظور حفظ طولانی مدت سلامت ایمپلنت، انجام جرم گیری هر دو سال یک بار نیز ضروری خواهد بود. در جرم گیری، پلاکها و جرمهای اطراف دندان پاک شده و در صورت مشاهدهی هرگونه مشکل، میتواند به سرعت به آن رسیدگی کرد.
درمان لقی ایمپلنت چگونه است؟
در مورد لقی ایمپلنت دندان، تنها راه حل این است که بلافاصله تمامی اجزاء ایمپلنت برداشته شود تا جلوی پیشروی تخریب بافتهای اطراف آن گرفته شود. رویکرد صبر کردن و نظارت کردن بر وضعیت دندان نباید پیش گرفته شود.سختی کشیدن دندان بستگی به شدت لقی آن و اجزاء پروتزی روی ایمپلنت دارد. مثلا در مورد ایمپلنتی که خیلی لق است و طراحی یک تکه دارد، خارج کردن آن راحت تر از ایمپلنتی است که سه قطعه جدا از هم دارد.پس از بررسی دقیق بالینی ایمپلنت، دندانپزشک تصمیم میگیرد چه برنامه ای برای درمان در پیش بگیرد.
سخن پایانی
شما در این مقاله با علت لق شدن ایمپلنت دندان آشنا شدید. همچنین از راههای درمان و پیشگیری آن آگاه شدید. اگر سوال یا نظری دارید آن را در کامنت مطرح کنید تا در اسرع وقت توسط ما جواب داده شود.
سوالات متداول
مطمئنا می دانید که دندان طبیعی شما هم می تواند در جای خود تکان بخورد. چون روی اهرمی بهنام رباط پریودنتال قرار گرفته که کمی انعطاف پذیر است. لغزشِ حتی یک صدم اینچ دندان هم می تواند از علائم بیماری لثه باشد. اما ایمپلنت ها نباید تکان بخورند. بر خلاف دندان طبیعی که روی رباط پریودنتال قرار گرفته، ایمپلنت ها در استخوان فک کاشته می شوند که همین جوش خوردن با استخوان، امکان لغزش را از بین می برد. اگر لغزشی در ایمپلنت مشاهده شود، نشانه آسیب دیدگی استخوانِ اطراف ایمپلنت است.
رای حل کردن مشکل لق شدن ایمپلنت، ابتدا باید نوع آسیب دیدگی ایمپلنت را مشخص کرد سپس راه درمان را تشخیص داد. اگر تاج دندان افتاده باشد، معمولا باید بخشی از ایمپلنت را باز کرده و با بررسی آن تصمیم به تعویض یا محکم تر کردن پیچ آن گرفت. گاهی اوقات مشکل با محکم کردن پیچ یا پر کردن جای خالی ریشه حل می شود.
